Zapraszamy na ostatnią w tym roku, 11. wystawę do Galerii „Przystanek Grafika“. Muzeum Drukarstwa w Cieszynie, ul. Głęboka 50. Od 21 listopada do 20 grudnia, w godzinach otwarcia muzeum: od wtorku do piątku w godz. 10.00-17.00

Zbigniew Osenkowski – grafik, publicysta, działacz kultury, społecznik. Z wy­kształ­cenia mechanik o specjalności budowa samochodów i ciągników na Politechnice Krakowskiej oraz ab­solwent Studium Wzornictwa Przemysłowego Instytutu Wzor­nictwa Akademii Sztuk Pięk­nych w Warszawie.

Ponad 40 lat pracował m.in. jako specjalista konstruktor, stylista w biu­rze kon­strukcyjnym oraz na sta­no­wiskach kierowniczych w fabryce autobusów Autosan w Sa­noku. Obecnie na emeryturze. Grafiką i rysunkiem zajmuje się „od zawsze“, a twórczością ekslibrisową od 1980 roku.

Uczestniczył w ponad 150. wystawach zbiorowych w wielu kra­jach świata (Argentyna, Chiny, Kazachstan, Meksyk) oraz w Europie. Przy­gotował kil­ka­naście wystaw indywidualnych.  Zdobył też liczne wy­róż­nienia i nagrody w kon­kursach międzynarodowych. Swoje dzieła wykonuje najróżniejszymi technikami, ale największą przyjemność sprawia artyście tworzenie li­norytów. Zdradzają one niezwykłe i pełne subtelności wyczucie kunsztu oraz swobodę kompozycji.

Urodzony przed 70. laty w Zagórzu, mieszka i tworzy w Sanoku. Ca­łe życie ob­cuje z pięknem Bieszczadów i ziem południowo-wschodniej Polski. Będąc świadkiem po­wol­nej zagłady i znikania z pejzażu drewnianych cerkiewek i kościółków, swą twórczością rejestruje cenny do­robek przodków, by przekazać pamięć o tych zabytkach następnym po­ko­leniom.

Zbigniew Osenkowski posiada niewątpliwie zacięcie precyzyjnego re­jestratora, który rzeczywistość odzwierciedla z całą starannością rzetelnej ob­serwacji, uzyskując w ten sposób ciekawe wyniki. Czasami powaga te­ma­­tu wymusza ustępstwa, jednak nie odbywa się to kosz­tem wartości plastycznych. Wydał kilkanaście tek zawierających efekty swej twórczości. Po­święcone są nie tylko zabytkom regionu. Wymienić wypada: „Sanok w grafice”, „Fa­brycz­na ga­leria”, „Zagórz w grafice”, „Ruiny klasztoru Karmelitów Bosych w Za­­górzu”, „Drewniane cerkwie i kościoły – Dolina Osławy i Sanu”. W niektórych cyklach wykorzystał specyficzną technikę chcąc czarnobiałe grafiki wzbogacić o kolejne kolory. Zastosował więc technikę li­no­rytu na tzw. płytę traconą. Polega ona na druku barwnym z wykorzystaniem tylko jednej pły­ty. W tym celu trzeba było precyzyjnie zdefiniować poszczególne kolory każdej grafiki. Za pomocą dłutka należało wyciąć wszystkie strefy, które powinny w końcu zostać białe, a  następnie przystąpić do odbijania, zaczynając od najjaśniejszych tonów. W kolejnych etapach miejsca już odbite były sukcesywnie wycinane z płyty. Na końcu zostawały jedynie te, które przyjmowały najciemniejszą farbę. Metoda ta wiąże się z koniecznością jednoczesnej edycji całego nakładu, ponieważ płyta, wykorzystywana w ten sposób, jest bezpowrotnie utracona.

Bardzo lubi mierzyć się z niełatwymi wyzwaniami plastycznymi, co spra­wia artyście sporo satysfakcji. Miarą międzynarodowego sukcesu twórcy jest m.in. zamieszczenie jego biogramu, wykazu dzieł i reprodukcji 30. ekslibrisów w encyklopedii „Contemporary International Exlibris Artists”, portugalskiego wydawnictwa z 2004 roku.            

Ekslibrisy wykonuje dla przyjaciół, ale także dla podróżników, ludzi kul­tury i sztuki, lekarzy, farmaceutów, harcerzy i in.                                                                                                                                                                                                (o)